Wiele ośrodków stosujących hydrokolonoterapię reklamuje ten zabieg jako metodę na rozwiązanie wszystkich problemów zdrowotnych. Oczywiście nie ma jednej metody na wyleczenie wszystkich chorób. Zawsze jednak należy spojrzeć na problem pacjenta kompleksowo i dostrzec różnice pomiędzy medycyną alopatyczną, stosującą podejście głównie objawowe, a medycyną holistyczną, stosującą podejście przyczynowe. Przy takim podejściu hydrokolonoterapia stosowana wspomagająco w leczeniu wielu chorób przewlekłych, a także niektórych dolegliwości o ostrym charakterze, może być niezmiernie skuteczną i pomocną procedurą. Oczyszczanie jelita grubego wzmacnia mięśnie okrężnicy i poprawia jej ruchy perystaltyczne.
W połączeniu z odpowiednią dietą regeneruje śluzówkę jelita pozwalając zabliźnić się występującym tam mikrouszkodzeniom. Po hydrokolonoterapii wzrasta w jelitach populacja prawidłowej flory bakteryjnej, niezbędnej do zapewnienia właściwego poziomu niektórych witamin i składników mineralnych.
Uwolnienie jelita grubego z zalegających, stwardniałych resztek pokarmowych przywraca prawidłową funkcję przewodu pokarmowego, w tym zwłaszcza wątroby. Przyspiesza przemianą materii, a działając pośrednio na oczyszczenie krwi, wzmacnia tkankę łączną, z której zbudowanych jest większość narządów. W efekcie działa odmładzająco na wszystkie organy, w tym oczywiście także na skórę, która wobec udrożnienia i usprawnienia wątroby oraz oczyszczenia krwi zostaje odciążona z pełnienia funkcji zapasowego organu oczyszczającego krew. Poprawia się cera, znikają wypryski.
W tym sensie hydrokolonoterapia używana w skojarzeniu z odpowiednio dobraną dietą, zastosowana pod nadzorem lekarza, może działając przyczynowo wspomagać organizm w leczeniu wielu chorób o charakterze przewlekłym. Nie istnieją jednak badania naukowe, które potwierdzałyby samodzielne działanie terapeutyczne hydrokolonoterapii w leczeniu jakichkolwiek chorób.
The Journal of Alternative and Complementary Medicine, Collonic Irrigations: A Review of the Historical Controversy and the Potential for Adverse Effects, Douglas G. Richards, Ph.D., David L. McMillin, M.A.,Eric A. Mein, M.D., and Carl D. Nelson Volume 12, ? 4, 2006, pp. 389-393
?Zastosowanie Hydrokolonoterapii w leczeniu syndromu jelita drażliwego. Badanie obserwacyjne?. R. Giuberti,
?Rola hydrokolonoterapii w połączeniu z probiotykami w terapeutycznym podejściu do nietolerancji pokarmowych? Mgr S. Pedull?, Specjalista Chirurgii Ogólnej; Mgr R. Strazzanti, Departament Patologii Klinicznej; Mgr G. Sanfilippo, Departament Chirurgii; Katedra Chirurgii Endoskopijnej Uniwersytetu w Katanii
?Hydrokolonoterapia w przygotowaniu do kolonoskopii? Mgr E. De Massi, Specjalista Chirurgii Ogólnej; Specjalista Chorób Układu Pokarmowego, Ordynator Oddziału Gastroenterologicznego Szpitala San Carlo ? IDI Rzym; D. Miroglio, Gastroenterolog ? Endoskopia ? Asti
?Rola Hydrokolonoterapii w przeciwdziałaniu zaparciom? F. Cavallari, G. Dodi
Zakład Nauk Onkologicznych i Chirurgicznych, Klinika Chirurgii 2; (Dir. M. Lise) ? Uniwersytet w Padwie
Porównanie tradycyjnych terapii, diety eliminującej nietolerowane pokarmy i hudrokolonoterapii w zespole jelita drażliwego, Prof. B. Marino, Departament Chirurgii Szpital w Asti; Mgr G. Miroglio, Gastroenterolog – Endoskopia ? Asti
Więcej artykułów można znaleźć na stronach Polskiego Towarzystwa Hydrokolonoterapii. www.hydrokolonoterapia.org.pl